Downtown Guadalajara,Puerto Vallarta, TEC, Tequila

Hola chicos y chicas,

Ja, mijn Spaans begint steeds beter te worden... Ik ben nu alweer 2 weekjes in Mexico en ik wilde jullie toch nog even op de hoogte houden.
Ik ben vorige week, na mijn laatste verslag ziek geworden. Na 16 jaar niet hoeven over te geven, moest het er vorige week toch van komen. Waarschijnlijk door de ijsklontjes en het eten, was mijn maag een beetje van streek. De dag erna zou ik mee gaan trainen op TEC, wat ik natuurlijk niet zomaar eventjes voorbij laat gaan. Dat had ik toch eventjes onderschat... Met vol vertrouwen ging ik de training in, maar voor de eerste keer op 1500 meter hoogte tennissen met een lege maag en zo'n 4 uurtjes slaap ging me toch niet zo goed af. Ik heb de training moeten onderbreken na een half uur, en ik ben erna naar huis gegaan. Met een wit gezicht en bepakt met mijn school en tennisspullen, de Mexicaanse bus in. Na een tijdje komt een Mexicaans meisje van mijn leeftijd naast me zitten en zegt iets in het Spaans tegen mij, waarop ik helaas moest zeggen dat ik geen Spaans spreek. Na een paar minuutje tikt ze me op mijn schouder en wijst ze op haar telefoon. Daarop was via Google Translate te lezen 'Please let me help you carry our bags'. Dit is wel echt typerend voor de Mexicanen; ze tonen oprecht heel veel interesse in je en zijn heel aardig. Het meisje en ik hebben vervolgens een heel gesprek gevoerd met wat Engels, Spaans en Google Translate.

Vorige week vrijdag gingen we naar Puerto Vallarta, een strand zo'n 300km van Guadalajara. We zouden om 12.00u vertrekken, maar toen we allemaal in de bus zaten schrokken we van een harde knal. De band van de bus was kapot gesprongen. Om deze reden moesten we een uur later vertrekken. De trip van 300km duurde maar liefst 6 (!!!) uur en we waren allemaal helemaal gaar en uitgeput van de rit over smalle bergweggetjes, toen we in het hotel aankwamen. Daar wilde het animatieteam ons echter nog even verwelkomen en de regeltjes uitleggen. Het enige wat wij wilden was; ZEEEEEEEE!! Toen we naar onze kamers waren gebracht, bleek er iets mis te zijn en zou 1 meisje op een bank moeten slapen. Niemand voelde zich geroepen om dit te gaan doen en dus moesten we dit weer gaan regelen bij de receptie. Een half uurtje later hadden we onze heerlijke kamer met 2 kingsize bedden. Vervolgens zijn we gaan genieten van de all inclusive maaltijd naast de zee. Het was heeerlijk om even uit te waaien en iedereen een beetje beter te leren kennen. Die avond zijn we uitgeweest in de club naast het hotel, club X-tine. Het was een erg mooie club en onze kamer (2 Zweedse meisjes, een meisje van Curacao en ik) heeft heel wat Mexicaanse dansertjes weg moeten sturen. Rond 3uur zijn we terug naar onze kamer gegaan en zijn we gaan slapen.
De dag erna is verlopen zoals hij zou moeten; uitslapen, uitgebreid ontbijten, aan het strand liggen, in de zee zwemmen, het zwembad in, winkelen, dineren, en weer naar het strand. Iedereen zou deze avond weer uitgaan, maar dan in een club in het centrum van Puerto Vallarta. Echter vonden twee meisjes waar ik veel mee optrok en ik dat we wel genoeg gedanst hadden voor dit weekend en toen hebben we besloten om er maar een zwembadavondje van te maken. We hebben erg veel lol gehad en we waren de dag erna fitter.
Zondag heb ik nog een snelle duik in het zwembad gemaakt, gevolleybald met het animatieteam en nog een heerlijk ontbijt gegeten, voordat we de bus in moesten. De reis terug leek nog langer dan heen...

Maandagochtend om 7uur 's ochtends zou ik dan toch ook echt naar de uni moeten. We hebben om 6.15u de taxi genomen, en gelukkig waren we op tijd in de klas. Ik zal niet alle vakken omschrijven, maar ik zal ze toch eventjes opnoemen:

- Entrepreneurship
- International Negotiations
- Doing Business in Mexico
- Innovation and Entrepreneurship
- Finance and the Valuation of Projects
- Selling and Sales Management

TEC werkt heel anders dan Maastricht University, de meest opvallende dingen zijn:

- Je mag zelf een aantal van 15 dagen afwezig zijn per semester.
- Als je niet op tijd bent, sta je de hele dag als 'afwezig' op.
- De leraar geeft echt les
- Je zit in een klas
- Er is huiswerk
- Er zijn quizzes en tussentijdse toetsen
- Het laatste examen telt voor minder dan 30% mee voor je eindcijfer
- De boeken zijn cheap
- De focus ligt heel erg op ondernemerschap, je eigen bedrijf beginnen
- De leraren doen dit erbij naast hun baan/bedrijf
- Er wordt je veel verteld, in plaats van dat je er zelf achter moet komen
- De leraren voelen zich verantwoordelijk voor je
- Dagen zijn lang (soms van 7.00-21.00u zelfs)
- De TEC-bus om 6.00u is geen pretje.

Die maandag had ik ook mijn tweede tennistraining. Ik ontmoette de hoofdtrainer en ging toch best wel zenuwachtig mijn tweede training in (kon ik nu wel tegen die hoogte? En de hitte? Zou ik de ballen raken?). Gelukkig ging het redelijk, al was ik helemaal kapot na deze training. Twee uur tennissen in deze hitte, op deze hoogte en daarna nog eens een half uur fysiek werken, zonder echt rustige oefeningen. Waarschijnlijk vond de trainer het ook goed gaan, want hij vroeg me gelijk voor het schoolteam. Dit zou betekenen dat ik 6 keer per week zou trainen en zou uitkomen op toernooien voor TEC. Na overleg met Benjamin heb ik dit gedaan, met als voorwaarde dat ik maar 5 keer train (zodat ik in het weekend toch wel wat van Mexico kan zien). Mijn 15 vrije dagen zal ik helaas moeten opgeven voor de toernooien. Echter, de toernooien zijn in Monterrey, Mexico Stad en Puebla, plekken in Mexico die het bekijken zeker waard zijn. Zo moest ik mijn mindset wel eventjes veranderen, in plaats van reizen en feesten, zal het toch vooral tennissen en relaxen met vrienden en het tennisteam worden. Stiekem vind ik dit eigenlijk toch wel weer leuker. De meisjes in het tennisteam zijn ook heel aardig en ik ga binnenkort met ze winkelen, ook al pik ik een plek van iemand in het team in. Ik heb al verschillende recepten van ze meegekregen, en ik begin me echt thuis te voelen daar.

De rest van de week ben ik vooral op de campus geweest. Wat een ongelofelijk iets is dat. Om maar een selectie op te noemen van de faciliteiten daar:

- klaslokalen (duh)
- een gebouw met 3 aula's
- een nieuw gebouw voor geneeskunde
- fonteinen
- 4 eettentjes
- een kantine
- een bibliotheek
- 2 Starbucks
- een copyshop (heel cheap)
- een TECshop
- een Olympisch zwembad
- een American Footballveld
- een voetbalveld
- een hardloopbaan
- 4 basketbalvelden
- een volleybalveld
- 6 tennisbanen
- een grote fitness
- een gebouw waar je kunt salsadansen, Mexicaans koken, Make-upcursussen, goochelen, breakdancen, viool spelen, drums spelen, noem het maar op

En het leukste; alle activiteiten zijn gratis!! (door het belachelijk hoge collegegeldtarief)

Ik heb vooral getennist, mensen gevraagd om te helpen met mijn kluisje (nu lukt het me zelf om het draaislot te open), Bionico's gegeten, heerlijk gedoucht, buiten gestudeerd en om me heen gekeken.

Dinsdag was ik een beetje door mijn enkel gegaan en meteen werd ik woensdagochtend door mijn trainer naar de sportmedische afdeling gebracht om me te laten intapen. Na de training moest ik nog even ijzen, en dit heb ik iedere dag t/m vrijdag gedaan. Natuurlijk had ik ook last van blaren na een hele week tennis en was ik blij dat ik eventjes kon uitrusten dit weekend.

Vandaag zijn we naar Tequila geweest, een plaatsje hier zo'n dik half uur vandaan (met de bus ofcourse een uur) en waar de drank tequila vandaan komt. De rondleiding in de ochtend, door het indrukwekkende landgoed van de tequilafabriek, was misschien niet zo goed gepland, maar het was leuk om allemaal een keer te zien. Het proeven van échte tequila om 11u s ochtends was voor velen iets teveel van het goede. Ik ben er wel achter gekomen dat de tequila in Nederland rotzooi is, maar échte tequila zou ik ook niet zo snel bestellen hier; ik had bijna geen keel meer over na 3 minislokjes. Het stadje Tequila was geweldig; zo had ik me een Mexicaans stadje/dorp voorgesteld. Gekleurde huisjes, kleine marktjes, pleinen met mooie oude gebouwen en voorstellingen van knappe dansers in de mooiste gekleurde kleding. Dit tripje werd een meisje teveel en helaas moest zij, na aankomst bij TEC, met de ambulance naar het ziekenhuis worden gereden wegens de grote hoeveelheid alcohol.

Thuis aangekomen heb ik nog even gekletst met mijn huisgenoten (we zijn inmiddels compleet met 4), soep gegeten en toen ben ik naar mijn kamer gegaan.

Wat ik deze week weer geleerd heb:

- TEC is great!
- Mexicaanse mensen zijn top!
- Tequila is gevaarlijk
- De lessen op TEC zijn leuk
- Ik zit bij een hele leuke groep exchange studenten
- Ik moet me blijven insmeren
- Ik moet nu echt dingen kopen waarvoor ik naar de mall ga (een agenda, rekenmachine, een sporttas etc.)
- Mexicaans eten is gevaarlijk
- Soms moet ik een beetje meer geduld hebben
- Het bussysteem hier neemt wat tijd in beslag, maar werkt eigenlijk prima
- Ik moet proberen nog wat meer in contact te komen met Mexicanen
- Ik wil een frikandel speciaal
- Ik wil appelmoes
- Ik moet nu slapen

Buenas Noches!!

Emmy

Oh, P.S. woensdag kregen we een tour door downtown Guadalajara, de foto's spreken voor zich...